Σάββατο 19 Ιουλίου 2014

Murder by death / Πρόσκληση σε γεύμα από έναν υποψήφιο δολοφόνο (1976)

Σάτιρα (κυρίως) των ιστοριών της Agatha Christie, με πρωταγωνιστές-παραπομπές σε διάσημους κινηματογραφικούς/λογοτεχνικούς ντετέκτιβ, με πιο τρανταχτές εκείνες στον Ηρακλή Πουαρό και τη Miss Marple. Ο αγνώριστος Peter Sellers ως Γιαπονέζος ντετέκτιβ με τα ανεπαρκή του Αγγλικά και ο Alec Guinness ως τυφλός μπάτλερ κλέβουν την παράσταση, ενώ αξιοπρόσεκτη είναι η πρώτη μεγάλη κινηματογραφική εμφάνιση του James Cromwell. Η υπόθεση συνδυάζει στοιχεία από αρκετά έργα της Christie, με ιδιαίτερα εμφανή τα «Πρόσκληση σε φόνο», «10 μικροί νέγροι» και «Έγκλημα στο Οριάν Εξπρές».

Υπάρχουν έξυπνα χιουμοριστικά ευρήματα (το κουδούνι-ουρλιαχτό) και οι περισσότεροι χαρακτήρες διαθέτουν μια αυθεντική τρέλα που σπάνια συναντάται σε σημερινές κωμωδίες. Αποτελεσματικότατη κωμικά είναι, δε, η προσπάθεια επικοινωνίας μεταξύ του τυφλού μπάτλερ και της κωφάλαλης μάγειρα! Παρά, όμως, τις καλές προθέσεις, την αρκετή έμπνευση και το κέφι που κρύβονται μέσα σε αυτήν την αναμφίβολα ενδιαφέρουσα κωμωδία μυστηρίου και παρά το tagline που μας προειδοποιεί ότι μπορεί να πεθάνουμε γελώντας, το γέλιο που το φιλμ βγάζει εντέλει είναι ανεπαρκές. Μάλλον θα χρειαζόταν ένα πιο εμφανές κωμικό σκηνοθετικό άγγιγμα, καθώς, αν το καλοσκεφτείς, τα περισσότερα αστεία βασίζονται σε πολύ μεγάλο βαθμό στο σενάριο και τους διαλόγους. Ενισχύονται μεν αδιαμφισβήτητα από την κωμική δύναμη των πρωταγωνιστών, αλλά από τη σκηνοθεσία λείπει το κατάλληλο τάιμινγκ που θα τα έκανε ξεκαρδιστικά. Χιουμοριστική κορύφωση δεν υπάρχει, αντιθέτως τα κωμικά gags μειώνονται, για να φτάσουμε σε ένα μάλλον αδιάφορο φινάλε ψιλοαπογοητευτικής φάρσας, αν και εντέλει παίζει σημαντικά ουσιώδη ρόλο η αυτοαναφορική παρουσία του ίδιου του Truman Capote στο καστ. Περιέργως πάντως, το ενδιαφέρον διατηρείται και χάρη στο μυστήριο, που παραμένει απρόσμενα ζωντανό μέχρι το τέλος.

Σίγουρα ενδιαφέρουσα και διασκεδαστικότατη, αυτή η αυτοαναφορική και σινεφιλική σάτιρα με τον παιχνιδιάρικο τίτλο «Δολοφονία μέσω θανάτου» δεν αφήνει αδιάφορους τους φαν της Agatha Christie και των κινηματογραφικών ντετέκτιβ, σαφώς όμως έχει χάσει μια ιδανική ευκαιρία για ένα πολύ πιο αστείο και, ίσως, αξέχαστο αποτέλεσμα.

Βαθμολογία: 2.5/5

5 σχόλια:

  1. Απολαυστικότατη και πανέξυπνη κωμωδία γεμάτη σινεφιλικές αναφορές. Εμένα τέτοιες κωμωδίες μου αρέσουν που βασίζονται στο σενάριο και τους διαλόγους τους και ας μην με κάνουν να γελάσω καθόλου (αλλά θα με έχουν ικανοποιήσει απόλυτα) παρά με τις χοντροκομμένες κωμωδίες που μπορεί να με κάνουν να γελάσω σε κάποιες σκηνές αλλά στο τέλος να λέω τι μαλακία ήταν αυτή. Δεν ξέρω ίσως να είμαι ο μοναδικός που του αρέσουν κωμωδίες που δεν με κάνουν να γελώ. Δεν θεωρώ απαραίτητο ότι μια καλή κωμωδία πρέπει σώει και καλά να σε κάνει να γελάσεις (το ίδιο θεωρώ και για τις ταινίες τρόμου).

    Καλά να περνάς φίλε μου :).

    4/5: Πολύ καλή

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Γεια σου Αργύρη!!! Πολύ χαίρομαι που ακούω ξανά από σένα! Ελπίζω να είσαι καλά.
    Συμφωνώ πως υπάρχουν κωμωδίες που δεν έχουν ως στόχο τους να σε κάνουν απαραίτητα να γελάσεις. (ένα παράδειγμα που μου έρχεται αυτήν τη στιγμή στο μυαλό είναι η ελληνική "Ακαδημία Πλάτωνος" του Φίλιππου Τσίτου) Ωστόσο δεν θεωρώ πως το Murder by death ανήκει σε αυτές τις περιπτώσεις.

    Καλό (υπόλοιπο) καλοκαίρι !!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. συγκαταλεγεται στα αριστουργηματα. κατα την αποψη μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή