Παρασκευή 6 Φεβρουαρίου 2015

Deux jours, une nuit / Δύο ημέρες, μία νύχτα (2014)

Είναι η πρώτη φορά που οι αδερφοί Dardenne επιλέγουν ένα τόσο γνωστό όνομα για τον πρωταγωνιστικό ρόλο, προσφέροντάς τον στην πρωτοκλασάτη, πλέον, σταρ Marion Cotillard. Κι αυτό είναι το ένα από τα δύο εντυπωσιακότατα επιτεύγματα της νέας ταινίας του βελγικού διδύμου: όχι απλώς ξεχνάς παντελώς ότι παρακολουθείς μια ηθοποιό που πρόσφατα είδες σε μεγάλες χολιγουντιανές παραγωγές, αλλά κοιτάζεις στο πρόσωπό της την ίδια γυναίκα που θα μπορούσες να έχεις συναντήσει δεκάδες φορές στο δρόμο σου –και να την έχεις προσπεράσει αδιάφορα. Η Cotillard μεταμορφώνεται με όλο της το είναι στην γυναίκα της διπλανής πόρτας, που, αδύναμη και καταθλιπτική, παλεύει για να μη χάσει τη δουλειά της, και παραδίδει μια αληθινά αριστουργηματική ερμηνεία.

Το δεύτερο σημαντικό επίτευγμα του φιλμ είναι ο τρόπος με τον οποίο οι αδερφοί Dardenne επιλέγουν να ολοκληρώσουν την ιστορία τους. Η διήμερη οδύσσεια της ηρωίδας, που προσπαθεί να κερδίσει την ψήφο των συναδέλφων της ώστε να διατηρήσει τη δουλειά της, δεν φαίνεται να έχει πολλές πιθανές εκβάσεις. Κι όμως, το φινάλε στην πραγματικότητα προσφέρει μια εσωτερική, μικρή μα ουσιαστικότατη ανατροπή. Γιατί σημασία τελικά δεν έχει τόσο το αν θα παραμείνει ή όχι στη δουλειά της, μα πολύ περισσότερο το αν, μέσα από αυτή την αγωνιώδη αναζήτηση αλληλεγγύης, θα καταφέρει να ανακτήσει την αξιοπρέπειά της. Υπέροχη και αναζωογονητικά αισιόδοξη κατάληξη σε ένα φιλμ που προσωπικά βρήκα σε σημεία λιγότερο ρεαλιστικό απ’ όσο θέλει να δείχνει η νατουραλιστική αισθητική του, πάντα όμως με αμείωτα δυνατή συναισθηματική ένταση.

Βαθμολογία: 3.5/5

3 σχόλια:

  1. Όντως το φινάλε ήταν ιδανικό και απέφυγε πολλά από τα κλισέ - SPOILER παρότι έχασε την δουλειά της βγήκε τελικά πιο δυνατή ύστερα από όλη αυτήν την επίπονη διαδικασία και φάνηκε, ύστερα από καιρό (λόγω της κατάθλιψή της), να πατάει για πρώτη φορά ξανά στα πόδια της. Κι αυτό πιστεύω ότι είναι το πιο σημαντικό απ’ όλα.


    3/5: Καλή

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Όντως, συμφωνώ απόλυτα.

    Άλλη μια μικρο-εξομολόγηση για τη βαθμολογία: Κι εγώ έτεινα έντονα στο 3, κι ίσως το 3.5 να έχει προκύψει εν μέρει κι από επιρροή από τις γενικώς ενθουσιώδης κριτικές που απέσπασε η ταινία. Αν και τρομερά ενδιαφέρουσα, πρέπει να πω ότι τη βρήκα σχετικά υπερεκτιμημένη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Όντως καμιά φορά μπορεί να επηρεαστώ κι εγώ από ενθουσιώδης ή αρνητικές κριτικές. Ωστόσο μόλις περάσουν κάποιες μέρες από την θέαση της κι έχει “καθαρίσει” το μυαλό μου την επαναξιολογώ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή